Έτος
Η επιλογή του έργου του Στρατίεβ δεν είναι βέβαια τυχαία. Εκτός από την αξία του σαν έργου πού θίγει με ευφάνταστη σατιρική διάθεση καίρια κοινωνικά προβλήματα, είναι ένα κείμενο πολύ ενδιαφέρον υφολογικά: ξεκινώντας από ένα γκροτέσκ – δήθεν ρεαλιστικό – πλαίσιο, σπάει τα δεσμά του “ρεαλισμού”, οδηγώντας μας σε χώρους του “παράλογου”. Παράλληλα, με το “Σακάκι” γνωρίζουμε τη σύγχρονη βουλγαρική δραματουργία, πού βρίσκεται σε αξιόλογη άνθηση και πού σχεδόν αγνοούσαμε τελείως. “Το σακάκι πού βελάζει”, γραμμένο το 1976, παίχτηκε επί τρία χρόνια στη Σόφια και ακολούθησε τεράστια επίσης επιτυχία του έργου στη Μόσχα, στο Βουκουρέστι κ.ά., ενώ πρόσφατα άρχισε καί ή “δυτική” του καριέρα με σταθμούς τη Στοκχόλμη (Εθνικό Θέατρο), τη Δυτ. Γερμανία, τη Φιλλανδία καί τώρα την Αθήνα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Μετάφραση: Βασίλης Σκουβακλής
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ιωάννου
Σκηνικά: Αντώνης Στεφανόπουλος
Κοστούμια: Νίκος Πεξομάτης
Μουσική επιμέλεια: Πάνος Ευαγγέλου
Χορογραφίες: Διονυσία Φειδοπούλου
Φωτισμοί: Βαγγέλης Νέτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Αγλαΐα Καραβέλα
Διανομή:
(Υπεύθυνος κουρείου – Ο χωρικός με την προβιά – Ντίκο – Ο γιατρός) Θανάσης Σκαρλίγκος
(Κουρέας – Ο άνθρωπος με τα καμινέτα – Ο χωρικός που κουρεύει τα πρόβατα) Δημήτρης Γιαννακόπουλος
(Ιβάν Αντόνωφ) Γιώργος Γκίκας
(Εβγγένι) Βασίλης Γουργούλης
(Τζόρο) Κώστας Ζάπας
(Ο υπάλληλος σε όλες τις μορφές του) Μάνος Σταλάκης
(Ο άνθρωπος του ανελκυστήρα) Μιχάλης Μπίζιος
(Η γυναίκα του) Αγλαΐα Καραβέλα
(Ο γιός του) Κώστας Ζάπας
(Ντερμεντζίεβα) Βαγγελιώ Γιαννάκη
(Χωρικός, φύλακας του πάρκου, νοσοκόμος) Γιώργος Καταγής
(Ιβανώφ) Παύλος Νάστος
Παπάζογλου 5, Ιωάννινα
45444 (Αρχοντικό Πυρσινέλλα)
Στον ιστότοπό μας χρησιμοποιούμε cookies για να σας εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία. Περισσότερα...