Βρισκόμαστε στο παιχνιδάδικο του κυρ-Ευγένιου, ο οποίος φτιάχνει παιχνίδια εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Παιχνίδια κάθε λογής, για όλα τα γούστα. Τον τελευταίο καιρό όμως, είναι απελπισμένος. Τα περισσότερα παιδιά παίζουν μόνο με τα κινητά τηλέφωνα των γονιών τους και τα τάμπλετ τους. Όμως και τα παιχνίδια είναι απελπισμένα γιατί δεν τους αρέσει καθόλου που κάθονται στα ράφια και περιμένουν μάταια κάποιο παιδί να τα αγοράσει. Οι πωλήσεις πάνε χάλια και το μαγαζάκι τους είναι έτοιμο να κλείσει. Ακούγοντας αυτή την πληροφορία τα παιχνίδια, ψάχνουν τρόπους για να μην αφήσουν να συμβεί αυτό. Θα καταφέρουν τα παιχνίδια να σώσουν το μαγαζί τους ; Θα καταλάβουν τα παιδιά την ουσία και τη χαρά που κρύβουν τα πραγματικά παιχνίδια; Ποιος ξέρει! Ίσως τα παιχνίδια να κάνουν τα παιδιά να σηκώσουν τα μάτια από τις οθόνες και να αναγνωρίσουν την αξία της φιλίας, της αποδοχής του διαφορετικού και της δύναμης της ομάδας.