Λίγα λόγια για το έργο

Ο Ερμής ζει στη Γκρη, έναν μικρό πλανήτη που έφτιαξαν οι άνθρωποι, όταν πια δεν μπορούσαν να ζήσουν στη Γη. Στον υποδειγματικό αυτόν πλανήτη, που όλα τα μπορεί, δεν μπορεί κανείς να μην μπορεί. Κανείς εκτός απ΄τον Ερμή. Που δεν μπορεί…..να πει το Ρο.

Μια φορά το χρόνο, στη Γκρη διοργανώνεται κατασκήνωση δια-πλανητική, που φιλοξενεί παιδιά από άλλους πλανήτες αλλά και από τη Γκρη, με σκοπό να γνωρίσουν τη φιλοσοφία του πλανήτη-υπόδειγμα και να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.
Ο Ερμής είναι ετήσιος θαμώνας αυτής της κατασκήνωσης Ως ανεπίδεκτος μαθήσεως του Ρο. Εκεί θα συναντήσει την Αν, που δεν ξέρει να διαβάζει, από τον πλανήτη Ανε-μόνοι, τον Χι που δεν βλέπει με τα μάτια, από τον πλανήτη Χαρχαλιστί και την Ω από τον Ω-λα λα! έναν πλανήτη με εντελώς δική του λογική, που οι κάτοικοί του μιλούνε με τα αστέρια.

Τα τέσσερα παιδιά θα βρεθούν αντιμέτωπα με μια αποστολή.
Ένας χαμένος θησαυρός, ένας γέροντας σοφός, που εμφανίζεται στην ιστορία μας αναπάντεχα, όπως όλοι οι γέροντες σοφοί, μια παράδοξη συμβουλή και τα χαμένα Ρο από μια άλλη εποχή, συνθέτουν το χάρτη αυτής της φανταστικής περιπέτειας που διαδραματίζεται σε χρόνο μελλοντικό, ίσως όμως όχι και τόσο μακρινό.

Θα μπορέσουν άραγε τέσσερις «διαφορετικοί άνθρωποι» να βρουν τον χώρο τους σε μια κοινωνία, που δεν κατανοεί τις παρεκκλίσεις από την καθιερωμένη λογική; Και μήπως τελικά αυτά που δεν μπορούμε, να ανοίγουν δρόμους, που δε θα μπορούσαμε καν να φανταστούμε;

Στο πλαίσιο του έργου, ένα κομμάτι αφήνεται ανοικτό για διάδραση με το παιδικό κοινό. Πριν από την παράσταση τα παιδιά δουλεύουν με τους δασκάλους τους στο σχολείο, ένα παιδαγωγικό σχέδιο, που αφορά την παράσταση και θα δοθεί από τον σκηνοθέτη και τους ηθοποιούς σε όσα σχολεία ενδιαφέρονται να δουλέψουν το πρόγραμμα. Αλλά και μετά την παρακολούθηση της παράστασης τα παιδιά θα έχουν την δυνατότητα να αποτυπώσουν είτε με ζωγραφιές, είτε με κείμενα τις εντυπώσεις από την θεατρική εμπειρία τους.

Στόχος είναι να δοθεί η ευκαιρία στα παιδιά να παίξουν κι εκείνα ενεργό ρόλο στην ιστορία την οποία παρακολουθούν, απολαμβάνοντας τη χαρά και την ευθύνη της συμμετοχής.

Με αυτόν τον τρόπο οι έννοιες που πραγματεύεται το έργο-η αποδοχή της διαφορετικότητας, ο σεβασμός της προσωπικότητας, η δύναμη των επιθυμιών μας- περνάνε από το χώρο του συμβολικού σε εκείνον της εμπειρίας, στο εδώ και τώρα της παράστασης.