Έτος
Ο Ντάριο Φο ως μέγας ανατόμος της σύγχρονης κοινωνίας, με καυστικό χιούμορ και ανελέητη σάτιρα, δημιούργησε μια διαχρονική φαρσοκωμωδία, με θέματα που παραμένουν και σήμερα τραγικά επίκαιρα. Η δράση του έργου αναφέρεται στη δεκαετία του 70 στην Ιταλία, αλλά οι καταστάσεις μοιάζουν ίδιες: Ανεργία, μισθοί πείνας, κερδοσκοπία, εκμετάλλευση. Πριν και τώρα και εσαεί, η δυνατότητα να καλύψει κανείς τις βασικές ανάγκες της τροφής και της στέγης, αποτελεί τον πρακτικό ορισμό της έννοιας της αξιοπρέπειας για το ανθρώπινο είδος.
Οι γυναίκες σ’ ένα σούπερ-μάρκετ αρνούνται να πληρώσουν τις αιφνίδια αυξημένες τιμές των προϊόντων. Σύγχυση στο ταμείο, καυγάς με το διευθυντή και τελικά αρπάζουν τα αγαθά πληρώνοντας κατά βούληση, δηλαδή καθόλου. Την ίδια στιγμή το ίδιο μοτίβο επαναλαμβάνεται σε καντίνες εργοστασίων, στο μετρό, παντού. Απηυδισμένοι άνθρωποι κηρύσσουν στάση πληρωμών και άμεση ικανοποίηση αναγκών…
Ο ιδιοφυής νομπελίστας συγγραφέας Ντάριο Φο, προφήτης στην εποχή του, προφητεύει όλες τις πλευρές της σημερινής παγκοσμιοποιημένης μετακαπιταλιστικής κοινωνίας, όπου το άτομο είναι έρμαιο των κερδοσκόπων, αιώνιο θύμα, εργατική δύναμη σε ξεπούλημα… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Μετάφραση: Άννα Βαρβαρέσου-Τζόγια
Διασκευή: Στέφανος Ληναίος
Σκηνοθεσία: Γιάννης Καραχισαρίδης
Σκηνικά-κοστούμια: Αντώνης Χαλκιάς
Μουσική: Νίκος Λαδοβρέχης
Διανομή:
(Ρόζα) Σάσα Καστούρα
(Τζοβάννι) Μιχάλης Μπίζιος
(Αστυνόμος Α’ & Β’) Δημήτρης Αραμπατζόγλου
(Χωροφύλακας – Σκουπιδιάρης) Βασίλης Κωνσταντής
(Λουίτζι) Γιώργος Τζέρπος
(Νεκροθάφτης – Πατέρας) Θανάσης Σκαρλίγκος
Παπάζογλου 5, Ιωάννινα
45444 (Αρχοντικό Πυρσινέλλα)
Στον ιστότοπό μας χρησιμοποιούμε cookies για να σας εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία. Περισσότερα...